Zou ik in het keukenkastje passen? vraagt Egbert zich af. En zo begint een hoop ellende. Egbert is, zoals zoveel kinderen, een ondernemend en nieuwsgierig ventje. Het liefst probeert hij alles zelf uit. En zelfs als hij het goed bedoelt, gaat het vaak mis ...

Egbert in ellende
Tim Gladdines, Han Janken
Uitgeverij Zirkoon, 2000

Recensies

Recensie van Leesgoed, Wendy de Graaff, december 2000, Een raar boek
"Egbert in ellende’ is een verhalenbundel voor kinderen vanaf een jaar of zes met steeds dezelfde hoofdpersoon Egbert die zich in de nesten werkt. Hij doet dingen die alle kinderen wel eens doen: door het ijs zakken, een knikker in zijn neus stoppen, iets moois laten vallen enzovoorts. Het is alleen wel vervelend dat Egbert niets anders doet en dat ieder verhaaltje bovendien abrupt stopt na ‘de ramp’, zodat je nooit weet hoe het afloopt met Egbert en zijn misère van de dag. Bij het eerste verhaal was ik daar zo verbaasd over dat ik goed keek of er geen bladzijde ontbrak, bij de andere verhalen raakte ik er aan gewend maar leuk is het niet. Steeds maar weer een probleem opwerpen en dat onopgelost laten, daar wordt je als lezer, jong of oud, niet vrolijk van. Egberts moeder is, àls zij aanwezig is, eigenlijk alleen maar geïrriteerd door haar zoon, daar houd je ook al geen prettig gevoel aan over.

Zirkoon noemt het ‘13 leuke verhalen’, nou dat is wel het laatste wat het zijn. Ik kan mij voorstellen dat je als schrijver wel eens een open einde wilt gebruiken omdat je het bij je verhaal vindt passen, maar hier zit de lezer met 13 gapende gaten. Kinderen mogen van dit soort vormexperimenten verschoond blijven wat mij betreft, die gebruiken hun fantasie wel als zij daar zelf zin in hebben, niet om een half verhaal af te maken. Is Egbert nog iets anders dan onhandig? We zullen het nooit weten. Egbert in ellende is een raar boek. Jammer, want het ziet er mooi uit met originele kleurenillustraties van Han Janken. En Gladdines schrijft heel goed, hij mag van mij alleen geen kinderen opzadelen met een winkeldiefstal zonder dat je weet hoe het afloopt."

Recensie van Dagblad De Limburger, Irene Verhiel, oktober 2000, Over Egbert
"(…)Hoe het weer goed komt met Egbert, mag je zelf bedenken. Dat het goed komt blijkt wel, want nadien haalt Egbert nog veel meer fratsen uit. Een knikker in zijn neus, koorddansen op een muurtje en er af tuimelen, proberen of zijn tong inderdaad bij vrieskou aan de brugleuning vastplakt (jawel hoor). De stunts van Egbert zijn heel herkenbaar en de Maastrichtse auteur weet ze zo kordaat te beschrijven, dat je bij het lezen regelmatig in de lach schiet. Datzelfde geldt voor de vrolijke, humoristische tekeningen van Han Janken uit Geleen, met wie Gladdines eerder het boekje Sjaak-in-de-mand maakte. Die kleurige prenten maken het beeld van de nieuwsgierige, wat klunzige Egbert compleet(…)"